FUNCIÓNS DA FAMILIA

Virgina Cagigal tamén nos recordou cales son as funcións da familia:
1. SATISFACER NECESIDADES BÁSICAS:
- Materiais: hai que prestar atención aos extremos,non ter recursos para satisfacer estas necesidades ou non negar nada, polo que non aprende a tolerar a frustración.
- Afectivas: dereito a sentirse querido, temos que coidar expresións como "se te portas mal non te quero" porque portarse mal ten consecuencias pero non deben ser o cariño, este debe ser incondicional.
- De seguridade e apoio.
- Desenvolvemento cognitivo e intelectual
- Desenvolvemento espiritual, saber que a vida non se acaba nun mesmo senón que hai unha comunidade.
2. SOCIALIZACIÓN DOS SEUS MEMBROS:
- Transmisión da cultura, valores, tradicións.
- Establecer normas: proporcionar normas é coma proporcionarlles guías para transitar pola vida, se non hai normas os nenos non saben cómo actuar. Os pais deben ser guías para aprender a transitar pola vida.
- Formación da súa identidade: o neno/a empeza a construi a imaxe de si mesmo/a a partir de mensaxes que nos chegan do exterior. O neno/a que recibe a mensaxe de que é malo e non recibe ningunha outra pensa "Pois son malo, mellor ser malo que non ser ninguén".
- Autonomía e desenvolvemento persoal.

IMPACTO DO DIVORCIO OU DA SEPARACIÓN NOS NENOS E NENAS DE 0 A 6 ANOS

Onte tiven o pracer de escoitar a Virginia Cagigal, Doctora en Psicoloxía e Coordinadora da área de atención ás familias da Universidade P. de Comillas durante as Xornadas "Educando na infacia e na adolescencia" organizadas pola fundación sm e Preescolar na Casa.
Temos que ter moi presente a incidencia que a separación dos pais pais pode ter no neno ou nena, que pode sufrir:
- Medo
- Fantasías de ser sustituibles
- Regresións (enuresis, volver a chupar o dedo, gatear, ..).
- Fantasías macabras (ser secuestrado)
- Negación a través da fantasía ("Papá volverá").
- Respostas agresivas (aínda que non é habitual nestas idades).
- Inhibición da agresividade (dificultade para expresar sentimentos, enfado,...).
- Culpa.
- Demandas emocionais continuas (chorar por calquera motivo)
- Esforzos de adaptación
- Ameaza de abandono.
Temos que ter presente que é unha etapa de duelo que o neno/a ten que pasar para poder superalo. Negar a súa existencia fai que sexa máis difícil.
Dende o centro temos que proporcionarlle a estabilidade que ll falta no fogar e estar máis pendientes de ofrecerlle demostracións e xestos de cariño para que se sinta seguro/a e querido/a.

10 reglas de oro para comunicarte con tus hijos

Alza a túa man contra o castigo corporal

FACER DE PAI E NAI

As xornadas "Educando na infancia e na adolescencia" nas que colabora a fundación Preescolar na Casa permitíronme descubrir a través da súa revista das palabras de Mercé Company que vos deixo aquí:
"Para facer de pai e nai non abonda con querer ao neno. Facer de pai e nai é limpar os mocos.
É atarlle os cordóns dos zapatos e amosarlle a facer a lazada.
é premer da man cando non da feito as cacolas.
Facer de nai e pai é levar ao fillo á escola e volver a buscalo.
É correxir ao neno cando se porta mal ou cando a nena fai calquera trasnada.
É ir ao médico dos pés para facerlle as sobreplantas dos zapatos.
É secar as bágoas despois dunha rifa cos amigos.
Facer de pai e nai é cavilar nas cousas que debe comer o neno para que medre san e forte.
É xogar xuntos. É lerlle contos. Contarlle contos ou historias e ter sempre acugulada a caixa das galletas.
Facer de pai e nai é consolar á nena pola noite por ter algún pesadelo. É bicar ao neno no croque ou na esfoladura do xeonllo.
É querer aos fillos cada dia e a todas horas, e apreciar as cousas que fai e que desfai aínda que ás veces consiga enfadarnos.
É axudar á pequena en todo aquilo que se lle fai dificultuoso.
É tamén que o neno aprenda a querer ao seu pobo e á súa xente.
Facer de pai e de nai é darlles seguranza para que saiban que pase o que pase imos estar onda eles".

VÍDEO SOBRE TDAH

tres14 - Falta de atención

EDUCAR ADEMAIS DE ENSINAR: reportaxe "Pulso ao fracaso escolar"

A reportaxe ‘Un pulso al fracaso’, emitido en Documentos TV gañou o VI Premio Dereitos da Infancia e Xornalismo, que conceden dende 2005 a Asociación da Prensa de Madrid e o Defensor do Menor de dita Comunidade.

A reportaxe parte dunha dura realidade: cunha taxa do 31%, España é o segundo país da Unión Europea en fracaso escolar. Pese aos grandes avances das últimas décadas, o sistema académico resulta ineficaz para algúns nenos e adolescentes cunha situación socioeconómica difícil.

‘Un pulso al fracaso’ é umha viaxe polas historias personais dalgúns destes xóvenes que foron derivados a módulos formativos alternativos á educación convencional. Son as escolas de segunda oportunidade, onde prima o individuo por enriba dos plans de estudos. É un retrato deses xóvenes ante a segunda oportunidade que se lles brinda: a última que teñen para encauzar as súas vidas nun mundo laboral que xa non contaba con eles.

A min encantoume e penso que é un instrumento de sensibilización de docentes en particular e da sociedade en xeral.

SOY LOGOPEDA.avi